دیسک

دیسک گردن:

به دلیل قرار گرفتن گردن در حالات نامناسب، فشار و ضربه های ناگهانی و مداوم بر مهره های گردن ستون فقرات آسیب می بیند. به مرور زمان این حرکات شدید باعث ایجاد دیسک گردن یا به عبارتی بیرون زدگی دیسک گردن می شوند. 

گردن از اندام های مهم بدن به شمار می رود که در بسیاری از قسمت های بدن گسترش یافته، همچنین کار برخی از اعضا به ستون فقرات وابسته است، پس می بایست در حرکات خود دقت داشته باشید زیرا حرکت گردن به سمت عقب و جلو به طور ناگهانی برای دیسک گردن بسیار زیان آور است.

زمانی که مهره بین گردن آسیب می بیند بیمار با گردن درد روبرو شده و با محدودیت در انجام وظایف خود مواجه می شود، لیکن اگر فتق دیسک گردن رخ دهد، با پاره شدن و جابه جایی دیسک گردن قابل مشاهده پزشکی است. فتق گردن موجب آسیب رسیدن به ریشه نخاع شده و سبب تحریک و انتشار درد به اندام های دیگر بدن می شود.

دلایل مختلفی وجود دارد که سبب به وجود آمدن دیسک گردن می شود، با افزایش سن و روند پیری، تحلیل و خشکی دیسک، فضای موجود بین مهره های گردن کاهش می یابد، به همین دلیل احتمال بیرون زدگی دیسک افزایش یافته، همچنین رباط ها و استخوان هایی که ستون فقرات را تشکیل می دهند، از مقاومت و انعطاف پذیری کمتری برخوردار خواهند بود، این تغییرات به مرور زمان و با افزایش سن سبب تنگ و باریک تر شدن کانال نخاعی گردن شده و موجب وارد کردن فشار بر طناب نخاعی می شود که تنگی کانال نخاعی گردن را به دنبال خواهد داشت.

تنگی کانال نخاعی گردن تا زمانی که درد آن محدود به گردن درد باشد با درمان های احتیاطی در مدت زمان طولانی قابل مراقبت و درمان است، اما اگر تنگی کانال نخاعی بیمار شدید باشد، به طوری که تمام طول روز درد شدید داشته باشد می بایست به جراح مغز و اعصاب مراجعه و آزمایش های اولیه را انجام گیرد.

آرتروز گردن بیماری است که در آن مفاصل، استخوان‌ و مهره‌های گردن درد می‌کنند. از آنجا که این بیماری یکی از نشانه‌های طبیعی پیری است، اغلب در افراد میانسال و سالمند دیده می‌شود. رشد غیرطبیعی یا اسپورهای ایجاد شده در اثر پوکی استخوان نیز می‌تواند در موجب آسیب غضروف و دیسک گردن و در نهایت گردن درد شود.

آرتروز شایع ترین بیماری مفصلی است. به ندرت زیر 40 سال اتفاق می افتد ولی 80% از افراد بالای 50 سال در عکس ساده رادیولوژی تغییرات آرتروز را دارند. آرتروز یک بیماری پیچیده است که با چند فاکتور خطر همراه است. این فاکتورهای خطر شامل عوامل مکانیکی مثل ضربه های مکرر و یا ضربه منفرد به مفصل، عوامل التهابی، وزن بالا، سن بالا، جنس مؤنث (زنان 2 تا 3 برابر شایع تر از مردان) و عوامل ژنتیک هستند. آرتروز  در بعضی فامیل ها شایع تر است و بالاخره تمام موارد بالا با تخریب غضروف مفصلی باعث ایجاد این بیماری می شود.