داروی

به گزارش ایسنا، افرادی که به بیماری قلبی مبتلا نیستند و به منظور پیشگیری از حمله قلبی و سکته مغزی روزانه قرص آسپرین مصرف می‌کنند در معرض خونریزی شدید مغزی قرار دارند.

 

پزشکان آمریکایی همواره به سالمندانی که دچار حمله قلبی یا سکته مغزی نشده‌اند اما در معرض فزاینده این خطر قرار دارند مصرف روزانه قرص آسپرین را توصیه می‌کنند؛ روشی که پیشگیری اولیه خوانده می‌شود.

 

در یک بررسی جدید محققان به ارزیابی اطلاعات بدست آمده در ۱۳ تحقیق دیگر پرداختند که در آنها تاثیرات داروی آسپرین در بیش از ۱۳۴ هزار نفر مورد مطالعه قرار گرفته بود. آنها در بررسی‌های خود مشاهده کردند خطر خونریزی مغزی نادر است و مصرف داروی آسپرین خطر خونریزی داخلی را به ازای هر ۱۰۰۰ نفر دو مورد افزایش می‌دهد. با این حال خطر خونریزی همچنان در افرادی که این دارو را مصرف کرده‌ بودند در مقایسه با افراد دیگر ۳۷ درصد بیشتر بوده است.  

 

به گزارش خبرگزاری رویترز، در بیمارانی که سابقه حمله قلبی یا سکته مغزی داشته‌اند تاثیر دوز پایینی از داروی آسپرین در پیشگیری از حمله قلبیِ دیگر، مورد تایید کارشناسان است اما بی‌خطر بودن مصرف این دارو برای افراد سالم کمتر شناخته شده‌ است.

به گزارش ایسنا به نقل از نوروساینس نیوز، پژوهشگران آلمانی در پژوهش جدیدی دریافتند که چرا خواب گاهی اوقات می‌تواند بهترین دارو باشد. خواب، توانایی برخی از سلول‌های ایمنی بدن را در چسبیدن به اهداف مورد نظرشان بهبود می‌بخشد. این پژوهش که در "دانشگاه توبینگن" (University of Tübingen) آلمان انجام شده، نشان می‌دهد که چگونه خوابیدن می‌تواند با عفونت بدن نیز مبارزه کند.

 

"سلول‌های تی" (T cells)، نوعی از گلبول‌های سفید هستند که اهمیت زیادی در واکنش ایمنی بدن دارند. هنگامی که سلول‌های تی هدفی مانند سلول آلوده به ویروس را شناسایی می‌کنند، پروتئین‌های چسبنده‌ای موسوم به "اینتگرین" (Integrin) را فعال می‌کنند تا امکان چسبیدن به هدف و از بین بردن برایشان فراهم شود. با اینکه اطلاعات بسیاری در مورد سیگنال‌های فعال‌کننده اینتگرین وجود دارد اما سیگنال‌هایی که وظیفه تعدیل توانایی سلول‌های تی را برای چسبیدن به هدف بر عهده دارند، کمتر شناخته شده‌اند.

 

"استویان دیمیتروف" (Stoyan Dimitrov)، سرپرست این پژوهش و همکارانش تصمیم گرفتند اثرات گروه متفاوتی از مولکول‌های سیگنال‌دهنده موسوم به GPCRs را بررسی کنند. بسیاری از این مولکول‌ها می‌توانند سیستم ایمنی را سرکوب کنند اما توانایی آنها در برانگیختن سلول‌های تی برای فعال کردن اینتگرین و اتصال به سلول‌های مورد نظر، ناشناخته است.

 

آنها دریافتند که مولکول‌های GPCRs، از فعال شدن اینتگرین سلول‌های تی پس از تشخیص هدف پیشگیری می‌کند.

 

دیمیتروف افزود: سطح مولکول‌های مورد نیاز برای مهار فعالیت اینتگرین در شرایط بسیاری مانند رشد تومور، عفونت مالاریا، "کم‌اکسیژنی" یا "هیپوکسی" و استرس بررسی شد. شاید این روش، در سرکوب ایمنی مرتبط با این بیماری‌ها در ارتباط باشد.

 

این گروه پژوهشی، سلول‌های تی به دست آمده از داوطلبان سالم را هم هنگام خواب و هم هنگام استراحت، با هم مقایسه کردند. سطح فعالیت اینتگرین سلول‌های به دست آمده از داوطلبان خواب، بسیار بالاتر از سلول‌هایی بود که از داوطلبان بیدار به دست آمده بودند. آنها دریافتند که اثر کارآمد فعالیت اینتگرین در سلول‌های خواب، ناشی از فعالیت مولکول‌های GPCRs است.

 

"لوسیانا بسدوفسکی" (Luciana Besedovsky)، از نویسندگان این پژوهش گفت: یافته‌های ما نشان می‌دهند که خواب، توانایی افزایش کارایی واکنش سلول‌های تی را دارد.

 

این پژوهش، در مجله " Journal of Experimental Medicine" به چاپ رسیده است.

به گزارش ایسنا، «سیناپرس» با این مقدمه نوشت: شپش نوعی انگل خونخوار است که در پوست بدن انسان زندگی می‌کند. شپش‌ها انواع مختلف دارند. بعضی از انواع آنها فقط روی پوست بدن زندگی می‌کنند و بعضی دیگر فقط روی پوست سر. شپش‌هایی که روی پوست سر زندگی می‌کنند، ابعاد بسیار کوچک در حد ۲ تا ۳ میلی‌متر دارند و ترشحاتی که آزاد می‌کنند به شدت باعث ایجاد خارش در سر می‌شود. از آنجا که شپش از خون تغذیه می‌کند، گرمای پوست سر انسان محیط مطلوبی برای ادامه حیات این انگل ست. شپش‌های روی سر، تخم سفیدرنگ خود را به ساقه مو می‌چسبانند که همین یکی از راه‌های تشخیص شپش نیز هست.   

به گزارش ایسنا از ریانووستی، ولادیمیر اویبا، رئیس آژانس فدرال زیست‌شناسی پزشکی روسیه گفت: این روش درمان بیماری‌های سرطانی با استفاده از رشد سلول های لنفوسیت تی و بازگرداندن آنها به بدن بیمار است که بر روی حیوانات در حال آزمایش است.

 

وی ابراز امیدواری کرد که ساخت چنین واکسن‌هایی برای درمان سرطان خون موثر باشد.