تنفسی

نارسایی تنفسی حاد می تواند مرگبار باشد. این شرایط می تواند موجب آسیب دیدگی ریه ها شده و فرد نیازمند حمل دائمی منبع اکسیژن باشد.زمانی که فردی به نارسایی تنفسی حاد مبتلا می شود، تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن در ریه ها به صورت عادی انجام نمی شود. در نتیجه، اکسیژن کافی به قلب، مغز، یا دیگر بخش های بدن نمی رسد. این شرایط می تواند موجب علائمی مانند تنگی نفس، رنگ آبی پوست صورت و لب ها و سردرگمی شود.

علائم و نشانه های نارسایی تنفسی:

همانطور که بدن تلاش می کند هوای بیشتری را به داخل ریه ها جریان دهد، از عضلات فرعی تنفسی استفاده می شود.

بخاطر کمبود اکسیژن بیمار دچار تنگی نفس می شود.

بیمار در حالت خوابیده دچار تنگی نفس (ارتوپنه) می شود که حاصل افزایش کار تنفسی در این وضعیت است

دیافراگم سخت تر کار کرده، دیواره خلفی قفسه سینه به اندازه کافی باز نمی شود.

خستگی در اثر کار تنفسی و کمبود اکسیژن

سرفه در اثر التهاب، برونکواسپاسم، تجمع مایع یا بیماری زمینه ای ریه

وجود خون در خلط (هموپتزی) در اثر تحریک راه هوایی

تنفس بیشتر از 20 تا در دقیقه (تاکی پنه) در تلاش برای جریان بیشتر هوا و اکسیژن رسانی

تعریق (دیافروز) در اثر فعالیت شدید بدن برای جریان هوا، استفاده از عضلات فرعی

سیانوز در اثر هیپوکسمی

اضطراب ناشی از گرسنگی هوا و کمبود اکسیژن رسانی

رال (کراکل) ریوی در صورت تجمع مایع در آلوئول ها و مجاری هوایی کوچک

ویزینگ (رانشی) در اثر التهاب راه های هوایی

کاهش صداهای تنفسی در اثر کاهش جریان هوا

دکتر ریحانه حیدری در گفت‌وگو با ایسنا درباره نشانه‌های این اختلال توضیح داد و گفت: این افراد معمولا دچار خُرخُر هنگام خواب شبانه هستند و ممکن است چندین مرتبه در طول شب بیدار شوند و پس از بیدار شدن از خواب، احساس ناکافی بودن خواب و نداشتن انرژی کافی برای شروع کارهای روزانه داشته باشند. همچنین ممکن است در طول روز به دلیل خواب آلودگی چندین بار در موقعیت‌های مختلف مانند تماشای تلویزیون و رانندگی به خواب روند. از جمله شایع‌ترین دلایلی که باعث نداشتن خواب با کیفیت و سرحال کننده است، قطع یا اختلال تنفس هنگام خواب است. در نتیجه این وقفه، کاهش اکسیژن در بدن فرد اتفاق می‌افتد و باعث تحریک شدن سیستم اتونوم بدن به دلیل استرس ایجاد شده می‌شود. این امر باعث رخداد زنجیره‌ای از اتفاقات شده که در نهایت منجر به بیداری کوتاه در فرد می‌شود تا راه هوایی فوقانی باز شده و ورود هوا به ریه ممکن شود.