آرشیو اردیبهشت ماه 1398

به گزارش مهر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سلول‌های بنیادی، محققین دانشگاه کمبریج در مطالعه روی مدل جانوری (رت) دریافتند که قرار گرفتن جنین در معرض هیپوکسی مزمن (سطح اکسیژن کم) طی تکوین موجب می‌شود که آنها دچار پیری زودرس تخمدان‌ها شوند و در نتیجه تخمک کمتری داشته باشند.

هیپوکسی درون رحم می‌تواند بوسیله شماری از فاکتورها از جمله سیگار، پره آکلامپسی، چاقی مادر و زندگی کردن در ارتفاعات ایجاد شود. پیش از این اثرات طولانی مدت این شرایط روی سلامت نوزادان مشخص شده است با این حال این مطالعه برای اولین بار نشان داد که هیپوکسی روی باروری نوزاد در آینده نیز اثر می‌گذارد.

در این مطالعه محققین رت های ماده باردار را از روز ۶ تا ۲۰ بارداری شأن در معرض اکسیژن ۱۳ درصد (هیپوکسی) قرار دادند و مجرای تولید مثلی نوزادان ماده را در ماه چهارم سن شأن مورد ارزیابی قرار دادند.

ارزیابی‌ها نشان داد که دوره بارداری و طول عمر نوزاد رت هایی که در معرض هیپوکسی قرار گرفتند در مقایسه با رت های کنترل کوتاه‌تر بود. هم چنین تعداد فولیکول‌های تخمدان آنها در مجرای تولید مثلی نیز کمتر بود. ارزیابی بیشتر بافت تخمدانی این نوزادان نشان داد که طول تلومر سلول‌های بافت تخمدانی آنها کوتاه‌تر بود که بدین معنی است که بافت تخمدانی آنها سریع‌تر پیر می‌شود و در نتیجه آنها زودتر نابارور می‌شوند.

طبق توصیه این مطالعه زنان باید طی بارداری سیگار نکشند و از سایر مشکلاتی که به هیپوکسی منتهی می‌شوند مانند پره آکلامپسی و زندگی در ارتفاع نیز پرهیز کنند.

به گزارش ایسنا به نقل از تک‌تایمز، از هلو گرفته تا خیارشور، انسان از خوردن آنها به دلیل وجود گیرنده‌های خاص روی زبان که طعم غذا را تشخیص می‌دهند لذت می‌برد.

اکنون یک مطالعه جدید نشان داده است که زبان نه تنها طعم مواد غذایی را درمی‌یابد، بلکه می‌تواند بوی آنها را نیز درک کند.

گروهی از محققان مرکز شیمی مونل در فیلادلفیا موش‌های اصلاح شده ژنتیکی را برای تعیین محل استقرار گیرنده‌های بویایی روی زبان مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند که این گیرنده‌ها بر روی سلول‌های تشخیص طعم ظاهر می‌شوند.

سپس تیم تحقیقاتی به سلول‌های تشخیص طعم روی زبان انسان رجوع کرد و دریافت که این سلول‌ها شامل پروتئین‌هایی هستند که در سلول‌های بویایی نقش حیاتی دارند.

در واقع سلول‌های تشخیص طعم در انسان به رایحه‌های رایج مانند بوی گل میخک موجود در یک ماده به نام یوجنول(Eugenol) واکنش می‌دهند، حتی اگر غلظت این مواد کمتر از میزان لازم برای ایجاد یک واکنش طعمی باشد.

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد که سلول‌های تشخیص طعم حاوی هر دو گیرنده طعم و بو هستند که با مولکول‌های مشابه ارتباط برقرار می‌کنند که نهایتاً نشان می‌دهد که سیگنال‌های گیرنده‌های طعم و بو با یکدیگر در ارتباط هستند.

یافته‌های این مطالعه این ایده را مطرح می‌کند که مغز طعم غذا و بوی آن را جداگانه در دهان و بینی تشخیص می‌دهد.

این مطالعه نشان می‌دهد که مولکول‌های بو ممکن است واکنشی در دهان ایجاد کنند. با این حال محققان تأکید کردند که نتایج این مطالعه چیزی از اهمیت یا نقش بینی در احساس بوها کم نمی‌کند.

دکتر "مهمت هاکان ازدنر" پژوهشگر ارشد این مطالعه گفت: من نمی‌گویم که اگر شما دهان خود را باز کنید می‌توانید بو بکشید.

وی توضیح داد که این یافته‌ها امکان استفاده از بو را برای تشویق مردم به خوردن غذای سالم‌تر فراهم می‌کند.

به عنوان مثال غلظت کمی از بو می‌تواند به غذایی اضافه شود تا مردم فکر کنند که شیرین‌تر از حد واقعی خود است. این کار در واقع می‌تواند نیاز و استفاده از شکر را کاهش دهد و به کاهش چاقی کمک کند.

پروفسور "چارلز اسپنس" از دانشگاه آکسفورد که در این مطالعه شرکت نداشته است از یافته‌های این مطالعه استقبال کرد. هر چند که می‌گوید برای بحث در مورد کمک این یافته‌ها به مبارزه با چاقی هنوز خیلی زود است.

وی گفت که این مطالعه می‌تواند برخی از پدیده‌های ناشناخته در مورد احساس طعم را روشن کند.

محققان می‌گویند مردم می‌توانند حتی اگر بینی‌شان را بگیرند غذاها را با زبانشان تمیز دهند و گیرنده‌های بویایی به بینی محدود نمی‌شوند.

پروفسور "فرنسلی" از دانشگاه کبک(Quebec) می‌گوید گیرنده‌های بویایی را می‌توان در بسیاری از بافت‌های دیگر از جمله سلول‌های اسپرم یافت که به نظر می‌رسد در هدایت سلول‌های اسپرم به سمت تخمک نقش داشته باشد.

به گزارش مهر، هیپوناترمی ناشی از کاهش میزان یون سدیم در خون است. هیپوناترمی مرتبط با ورزش زمانی رخ می‌دهد که نوشیدن بیش از حد آب، بر توانایی کلیه‌ها برای دفع آب اضافی غلبه می‌کند و سدیم در بدن رقیق شده و باعث التهاب سلول‌ها می می‌شود که می‌تواند خطر مرگ به دنبال داشته باشد.

دکتر «جیمز وینگر»، پزشک ورزشی در مرکز پزشکی دانشگاه لویولا آمریکا، می‌گوید: «هیچ کس بر اثر از دست دادن آب بدن در میدان‌های ورزشی جان خود را از دست نداده است اما ورزشکاران در موارد نادر بر اثر آبرسانی بیش از حد به بدن، جان خود را از دست داده اند.»

در توصیه‌های آبرسانی به بدن بر نوشیدن حدود ۸ اونس (۲۳۶ میلی لیتر) آب در هر ۲۰ دقیقه ورزش تاکید می‌شود ولی بسیاری از مربیان ورزشکاران را به مصرف آب بیشتری از این میزان به منظور جلوگیری از از دست دادن آب بدن، گرفتگی عضلات و گرمازدگی راهنمایی می‌کنند.

این در حالی است که به گفته وینگر، گرفتگی عضلات و گرمازدگی در هنگام ورزش بر اثر از دست دادن آب بدن نیست.

به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس تایمز، پژوهش در مورد ویژگی‌های پزشکی خون کروکودیل‌ها، موضوع جدیدی نیست اما به نظر می‌رسد که پژوهشگران توانسته‌اند برای استفاده از خون این حیوان در کار با باکتری‌ها و ویروس‌های مقاوم در برابر دارو، به بینش جدیدی دست یابند.

پژوهش پیشین در مورد خون کروکودیل، براساس بررسی کروکودیل‌ها در شرایط طبیعی زندگی آنها صورت گرفته بود. زیست‌شناسان با بررسی رفتار کروکودیل‌ها دریافتند اگرچه این موجودات اغلب رفتار خشونت‌آمیزی با حیوانات دیگر دارند اما فقط تعداد خیلی کمی از آنها، عفونت‌های کشنده را از زخم‌های خود منتشر می‌کنند. به نظر می‌رسد حتی زندگی کردن در آب‌های آلوده به باکتری نمی‌تواند بر فرآیند ترمیم زخم آنها مؤثر باشد. این مقاومت طبیعی در برابر عفونت باکتریایی، در حیوانات وحشی عجیب نیست اما به نظر می‌رسد خون کروکودیل‌ها، از مقاومت ویژه‌ای برخوردار است.

دکتر "دونالد برنچ"(Donald Branch)، پزشک "مؤسسه پژوهشی بیمارستان عمومی تورنتو"(TGHRI) و "استفان مک‌کارتی"(Stephen McCarthy)، از پژوهشگران "دانشگاه تورنتو"(UofT)، نمونه‌های خون کروکودیل‌ها را مورد بررسی قرار دادند و به نتایج غیرمنتظره‌ای دست یافتند. در این آزمایش، سرم‌های ساخته شده از خون انسان و کروکودیل به صورت جداگانه در معرض ۲۳ نوع باکتری از جمله "استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین"(MRSA) قرار گرفتند.

سرم انسانی توانست هشت نوع از ۲۳ نوع باکتری را از بین ببرد اما سرم کروکودیل، همه انواع باکتری را از بین برد و موفق شد سطح کلی ایدز را در خون عفونی انسان نیز کاهش دهد.

دانشمندان با دیدن نتایج امیدوارکننده این آزمایش، تولید ساختار شیمیایی پپتیدهای خون کروکودیل را آغاز کردند و به نتایج موفقیت‌آمیزی دست یافتند. آنها سلول‌های انسانی مبتلا به ایدز را در معرض خون کروکودیل قرار دادند و دریافتند که خون کروکودیل می‌تواند عفونت ناشی از ایدز را سرکوب کند. پژوهشگران با تفکیک ترکیبات متفاوت خون، پروتئین‌های مؤثر را شناسایی کردند. این پروتئین‌ها، مشابه پروتئین‌های انسانی موسوم به "هیستون"(Histone) هستند که بیان ژن را تنظیم می‌کنند.

اگرچه هیستون‌ها نتوانستند از ورود ایدز به DNA میزبان پیشگیری کنند اما بیان ژن ویروسی که گام مهم و مؤثری در چرخه پیشرفت ایدز به شمار می‌رود، متوقف کردند. سلول‌های انسان به رغم داشتن پروتئین هیستون، نسبت به عفونت ناشی از ایدز حساس هستند.

پژوهشگران در مرحله بعد، هیستون‌ها را در خون افراد مبتلا به ایدز مورد بررسی قرار دادند و دریافتند خون افراد مبتلا به ایدز نسبت به خون افراد سالم، هیستون کمتری تولید می‌کند.

دکتر برنچ گفت: نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که ایدز می‌تواند با سرکوب تولید پروتئین محافظ، مکانیسم‌های طبیعی دفاع بدن را تحت تأثیر قرار دهد. ذخیره هیستون‌ها در خون با افزایش تولید آنها و یا کشف دارویی که عملکرد مشابه آنها را داشته باشد، می‌تواند راهبرد جدیدی برای درمان ایدز باشد.

بسیاری از شرکت‌های دارویی در حال حاضر تلاش می‌کنند تا محصولاتی حاوی خون و یا روغن کروکودیل ارائه دهند اما به خاطر دلایل مؤثر در حوزه تجاری، از گفتن نام خود پرهیز می‌کنند.

به  گزارش فارس، سرطان یک بیماری ترسناک است و منجر به رشد غیرطبیعی سلول‌ها می‌شود، همچنین عواملی از جمله ویروس‌ها، سیگار کشیدن، مواد شیمیایی، آفتاب‌سوختگی و نوشیدن الکل سبب بروز این بیماری هستند.

براساس گزارش «فودایت‌سیف»، غذاهایی که حاوی آنتی‌اکسیدان، مواد معدنی و دیگر ویتامین‌ها هستند با سرطان مبارزه می‌کنند. خوردن روزانه آنها ممکن است از بدن شما در برابر سرطان محافظت کند. اگر شما اضافه وزن دارید خطر ابتلا به سرطان برای شما بیشتر خواهد بود. کاهش وزن با استفاده از مواد مغذی و خوب نیز راه دیگری برای مقابله با سرطان است. در اینجا با برخی از این مواد آشنا خواهید شد.

آلیوم

سیر یکی از بهترین منابع آلیوم است. آلیوم دارای اثرات ضد تومور و ضد میکروبی بوده و خطر ابتلا به سرطان‌های روده، مری، پانکراس و سینه را کاهش می‌دهد.

گلوکوزینولات‌ها

سبزیجاتی مانند کلم، کلم‌پیچ، گل کلم و بروکلی حاوی گلوکوزینولات هستند. این سبزیجات به ویژه بروکلی احتمال بروز سرطان‌های پروستات، ریه، روده، سینه، مثانه، کبد، گردن، سر، دهان، مری و معده را کاهش می‌دهد.

 سلنیوم

سلنیوم یک آنتی‌اکسیدانی است که خطر ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد. این ماده از شما در برابر فلزاتی مانند جیوه، کادمیم و نقره محافظت می‌کند و رشد تومور را کاهش می‌دهد. مطالعات نشان داده که سلنیوم با سرطان‌های مری، ریه، کبد و معده مبارزه می‌کند.

از آنجایی که سلنیوم می‌تواند سمی باشد، بنابراین در مصرف مکمل‌های آن مراقب باشید. شما می‌توانید از ماهی، گوشت گاو و مرغ استفاده کنید زیرا این مواد حاوی سلنیوم هستند.

ویتامین E

مطالعات نشان داده که ویتامین E از بدن در برابر سرطان محافظت می‌کند، البته گفتنی است که مصرف خوراکی این ویتامین بسیار بهتر از مکمل‌های آن است. شما می‌توانید به ساده‌ترین روش و با مصرف انبه، آوکادو، توت‌ها و انواع روغن‌های ریشه گندم، آفتابگردان، گلرنگ ویتامین E بدن خود را تامین کنید.